یاس رازقی گیاهی است تاحدی بالارونده، با شاخه های کرکدار. برگ های آن روبروی یکدیگر و به شکل تخم مرغی و تقریبا بی کرک بوده و دارای دمبرگ کوچک هستند. ارتفاع آن حداکثر 1 تا 1.5 متر است. سیستم ریشه ای آن ضعیف می باشد. گل یاس رازقی دارای انشعابات زیادی بوده و به شکل بوته و بیشتر دارای حالت پوششی بر روی سطح خاک می باشد. دارای تراکم شاخ و برگ است با این وجود سطح سایه دهی در آن کم است. حداکثر 1 الی 1.5 متر مربع از سطح خاک را توسط سایه خود می پوشاند. یاس رازقی نسبت به کم آبی و شوری مقاومت کمی دارد و در برابر آفات و امراض حساس است. توقع آن در رابطه با حاصلخیزی خاک زیاد است. گل آن سفید است و بسته به شرایط محیطی تعداد گل ها متغیر است. گلهای رازقی عصرها و بعد از غروب آفتاب و در ابتدای صبح در فضا عطر افشانی کرده و هوا را معطر می کنند. در شرایط آفتاب شدید برگ ها به شدت آسیب دیده و می سوزند. رازقی با هوای معتدل گرم سازگار است.
یاس رازقی برای کاشت در خیابان، وسط بلوار، میدان ها، پارک های شهری و جنگلی و کمربند سبز توصیه نمی شود اما برای کاشت در منازل و مکانهایی که امکان مراقبت زیاد دارند مناسب می باشد. تکثیر رازقی توسط بذر و قلمه و خواباندن و پاجوش امکانپذیر است. در روش قلمه، حدود 3-4 ماه پس از کاشت قلمه، انتقال امکانپذیر است. در روش خواباندن پس از گذشت یکسال گیاه جدید را از گیاه مادر جدا کرده و می توان آن را به محل دائمی کاشت منتقل نمود. زمان مناسب برای کاشت یاس رازقی در بهمن و اسفند می باشد. محل کاشت باید حاصلخیز، نیمه سایه، با مواظبت های ویژه آبیاری و تغذیه همراه باشد.
